تحقيق درباره ي ابولقاسم حالت

ابوالقاسم حالت ملقب به ابوالعينک (1298 - 1371) شاعر، مترجم و طنزپرداز ايراني بود.

وي، شاعر سرود پاينده بادا ايران، اولين سرود ملي ايران بعد از انقلاب، (با آهنگ محمد بيگلري‌پور) است. ^[1]

 

محتويات

  [نهفتن] 

• 1زندگينامه


• 2نمونه شعر


• 3آثار
  
  
  
  • 3.1مجموعه اشعار
  
  
  • 3.2تأليف
  
  
  • 3.3ترجمه‌ها
  
  
  
  


• 4منبع

 

زندگينامه[ويرايش]

ابوالقاسم حالت، شاعر، مترجم و محقق تواناي معاصر در سال 1298 در تهران به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي و متوسطه به استخدام شرکت ملي نفت ايران درآمد و تا زمان بازنشستگي در خدمت اين سازمان بود.

ابوالقاسم حالت در جواني به فراگيري زبان‌هاي عربي، انگليسي و فرانسه پرداخت و از سال 1314 ه. ش به شعر و شاعري روي آورد و به سرايش شعر در قالب کهن و تذکره‌نويسي همت گماشت. ديوان حالت که مشتمل بر قطعات ادبي، مثنويها، قصايد، غزليات و رباعيات است، خود نمايانگر عمق دانش ادبي اين محقق است.

وي از سال 1317 همکاري خود را با مجله معروف فکاهي توفيق آغاز کرد و بحر طويلهاي خود را با امضاي هدهد ميرزا و اشعارش را با اسامي مستعار خروس لاري، شوخ، فاضل ماب و ابوالعينک به چاپ مي‌رساند. علاقه به مسائل ديني سبب شد از سال 1323 هر هفته چند رباعي جدي که ترجمه‌اي از کلمات قصار علي بن ابي‌طالب بود در مجله «آئين اسلام» چاپ کند. حالت در ترانه‌سرايي نيز دستي توانا داشت و عموماً اين ترانه‌ها در قالب فکاهي، انتقادي عليه وضعيت سياسي و اجتماعي آن زمان بود. حالت در آن سال‌ها با نشريات اميد، تهران مصور و پيام ايراني نيز همکاري داشت و ملک‌الشعرا بهار او را به کنگره نويسندگان ايران دعوت نمود.

حالت در زمينه موسيقي اصيل ايراني نيز فعاليت داشت و سراينده نخستين سرود جمهوري اسلامي بود. وي پس از انقلاب اسلامي نيز عليرغم کهولت سن مدت زماني نسبتاً طولاني با مجله گل آقاهمکاري کرد. از ابوالقاسم حالت آثار ادبي و فرهنگي فراواني در زمينه‌هاي طنز، شعر، ادبيات و ترجمه باقي مانده‌است. وي در سوم آبان سال 1371 بر اثر سکته قلبي درگذشت.

در قسمتي از وصيت‌نامه? استاد ابوالقاسم حالت، طنزنويس معروف مجله‌هاي توفيق و گل‌آقا، مي‌خوانيم:

بعد مرگم نه به خود زحمت بسيار دهيد		نه به من بر سر گور و کفن آزار دهيد
نه پي گورکن و قاري و غسال رويد		نه پي سنگ لحد پول به حجار دهيد
به که هر عضو مرا از پس مرگم به کسي		که بدان عضو بود حاجت بسيار دهيد
اين دو چشمان قوي را به فلان چشم‌چران		که دگر خوب دو چشمش نکند کار دهيد
وين زبان را که خداوند زبان‌بازي بود		به فلان هوچي رند از پي گفتار دهيد
کله‌ام را که همه عمر پر از گچ بوده‌است		راست تحويل علي اصغر گچکار دهيد
وين دل سنگ مرا هم که بود سنگ سياه		به فلان سنگ‌تراش ته بازار دهيد
کليه‌ام را به فلان رند عرق‌خوار که شد		از عرق کليه او پاک لت و پار دهيد
ريه‌ام را به جواني که ز دود و دم بنز		در جواني ريه او شده بيمار دهيد
جگرم را به فلان بي‌جگر بي‌غيرت		کمرم را به فلان مردک زن بار دهيد
چانه‌ام را به فلان زن که پي وراجيست		معده‌ام را به فلان مرد شکم‌خوار دهيد
گر سر سفره خورَد فاطمه بي‌دندان غم		به که، دندان مرا نيز به آن يار دهيد
تا مگر بند به چيزي شده باشد دستش		لااقل تخم مرا هم به طلبکار دهيد

نمونه شعر

د

زندگينامه ابوالقاسم حالت . - به نام خداوند آسمانها وزمين

تحقيق در مورد ابوالقاسم حالت :: سايت فان

تحقيق در مورد ابوالقاسم حالت - ايندکس وار

ابوالقاسم حالت - شاعران پارسي زبان